24 Ekim 2011 Pazartesi

Ölmek

Gözyaşlarım kalbimde, doğru sandığım yolda yan yürürken, eğri yollarda doğruyu bulmaya çalışıyor, ışıksız tünelde yıldızımı arıyor, bugün var yarın yok sahte yüzlü dostları her zaman seveceğim sanıyor zamanı öldürüyorum. İnsanlar dünyasında, insan görünümlü vampirlere çarpıyorum kanım damarlarımdan tükenene kadar emiliyor...

Dünyada saklambaç oynuyorum. Arayıp bulamıyorlar. Oysa gözlerinin önünde yaşamın kenarındayım göremiyorlar. Kendi içimde kendimi kaybettim. Kendimdeki beni bulamıyorum. Beni sen bul sobele ve bu oyun bitsin ya da bitti sandığımız oyunla yaşamın başına dönelim .

Olmayanın yaşatıldığı, olanın öldürüldüğü düzende ölüm seçimim...

Mezarlık...

AÇILMIŞ YARALARIM
YAVAŞ YAVAŞ KANIYOR
BUĞULANMIŞ GÖZLERİM
ISLAK ISLAK AĞLIYOR

ÇIKTIM YOLA
BİLİNMEYENE DOĞRU
ÇOK İYİ BİLİYORUM Kİ
ÖLÜMDÜR BU YOLUN SONU...

EYVALLAH DESEM BİRİLERİNE
KİMLER GELİR BENİ YOLCU ETMEYE
BEN YAŞAMDA BİLE YALNIZKEN
GELMESİNLER SON UĞURLAMAYA...

MUTLUYUM SONUNDA,
EVİM OLACAK
MEZARLIKLAR ARTIK
BANA DA KUCAK AÇACAK...