9 Temmuz 2013 Salı

Çocukluk



Çocukluğumu her hatırlayışımda “çocukluğu vatanıdır insanın” diyen yazar geliyor aklıma. Bir sürü yaşanmışlıklarım varken , dalıp gittiğim her anda çocukluğumda buluyorum kendimi. Tadına vararak yaşadığım tüm yıllara inat. Ufacık bedene sığan koca bir kalple yaşadığım günlere yolculuk yapıyorum sessizliğimle. Hataların önemsiz olduğu, kırgınlıkların çabucak affedildiği zamanlar. Gülmek için nedene gerek duymadığım, kahkaha krizlerimde büyüklerden işittiğim azarlarla geçen çocukluğum. Gülmenin ayıp sayıldığı, neşeli hallerimin rahatsızlık verdiği yaşlarım. Ağlarken kuytu köşeler aramadığım, göz yaşlarımdan utanmadığım yıllar…


Yakan top, saklambaç, körebe oyunları ile süslenen çocukluğumun hayata alıştırma olduğunu bilmediğim günler. Leblebi tozu yerken gülmek kadar tehlikeliymiş şimdi ki zamanlar. Hayatta ebe olduğunda; birden yüze kadar sayıp kaybettiğin insanları elinle koymuş gibi bulamıyormuşsun meğer. Körebe oyununda gözlerin bağlı aradıklarını büyüdüğünde gözlerin açıkken de yakalayamıyor muşsun mesela. Yakan top oyununda tuttuğun her top oyunda kalmanı sağlarken, insan yakalandığı her insanda bırakıveriyormuş tüm canları. Düştüğünde bedeninde oluşan yara izlerinin yerini can kırıkları alıyormuş büyüdüğünde. Deve cüce oyununda yanmaktı çocukluk belki. Şimdi ise cücelerin kendini deve görmesi oyunun ta kendisi. Çocukken vakit geçirmek için bir sürü çaba sarf ettiğin dostların varken, şimdi görüşmekten kaçtığın insanlar sarmış her yanı sarmaşık misali. Büyük taşların olduğu sokaklarda  koşarken; çocukluk kalabalık, dünya ise yalnızdı…


Bütün aynaların sihirli olduğuna inandığım, çıkar ilişkilerinin çocukluğa dokunmadığı yıllarda tüm şehri faytonla gezmeliyim tekrar. İnsanlığın en saf hali ile dünyaya bakmalı gözlerim, geçmişin sesli kahkahaları olmalı muzur ifademde. Yaşadığımız acı tatlı duygular kalbimize dokunmadan, çocuk masumluğu ile hayatı paylaşmalıyım  arkadaşlarımla.  


Tüm masalların mutlu sonla bittiği, iyilerin kazandığı, kötülerin cezalandırıldığı diyarda yol almalıyım. Hayat ise  masal tadında gerçeği yaşamak olmalı…



Sevgiyle kalın,